75 jaar vrijheid

Ik ben geboren op 1 oktober 1998, zo’n 53 jaar na de bevrijding van Veenendaal en Nederland. De Tweede Wereldoorlog en de gruwelen die hij met zich mee bracht heb ik nooit gekend. Ik ben opgegroeid in een land en een samenleving waar vrijheid in de breedste zin van het woord, normaal was en is. Deze vrijheden koester ik, maar ze voelen voor mij ook als normaal. De angst om opgepakt te worden vanwege wie ik ben of hoe ik denk, ken ik niet.

© Quest

Toch heb ook ik de verhalen meegekregen uit de Tweede Wereldoorlog. Van mijn oma, over hoe de Duitsers de brug in Kampen opbliezen. Zij moest daar iedere dag overheen. Of van mijn vader, die mij op zijn beurt vertelde over hoe zijn opa hielp bij het onderduiken van Joden. En hoe hij uiteindelijk werd verraden door een NSB’er. Deze verhalen maken voor mij de Tweede Wereldoorlog levend. Deze verhalen laten mij inzien hoe diep de Tweede Wereldoorlog ingreep in het dagelijks leven en hoeveel angst dit met zich meebracht. 


Vlak voor de Tweede Wereldoorlog in 1938, toen de Nazi’s Duitsland naar hun hand zetten en Chamberlain namens Engeland probeerde de goede vrede te bewaren, sprak Sir Winston Churchill de volgende woorden over een dictatuur in plaats van een democratie: ”Dictatorship- the fetish worship of one man- is a passing phase. A state of society where men may not speak their minds, where children denounce their parents to the police, where a businessman or small shopkeeper ruins his competitor by telling tales about his private opinions’’.


Zo’n maatschappij is uiteindelijk tussen 1940 en 1945 door de Nazi’s in Nederland gecreëerd. Een maatschappij waar mensen niet meer mochten spreken vanuit hun gedachten en waarbij zij hierom vervolgd werden. Democratie was er toen niet, zoals die er nu gelukkig wel is. 75 jaar na dato moeten we blijven vechten voor de vrijheden die de democratie ons biedt. We moeten ervoor blijven vechten dat je mag zeggen wat je wilt en dat je mag zijn wie je bent. Laten we nooit vergeten welke gruwelen zich hebben voorgedaan tijdens de Tweede Wereldoorlog en laten we elkaar de verhalen blijven vertellen, zodat mijn generatie, de generatie na mij, enzovoorts, zich bewust blijft van de verworvenheden van een democratie, maar ook dat wij zien welke gruwelen een dictatuur met zich mee brengt. 


Afsluitend wil ik namens de VVD-fractie nog een woord van dank uitspreken. Dank aan allen die voor de vrijheid van ons land hebben gevochten. Dank aan allen die tijdens de donkere dagen van de Tweede Wereldoorlog de democratie bleven verdedigen. Dank aan allen die opkwamen voor de onderdrukten tijdens de Tweede Wereldoorlog. Laten wij met zijn allen op 4 mei de gevallenen herdenken die hebben gevochten voor ons vrijheden. Laten wij op 5 mei de vrijheid vieren. Ondanks dat wij de vrijheid niet met feestgedruis kunnen vieren, kunnen we wel iets anders doen, namelijk elkaar de verhalen vertellen.


Opdat wij niet vergeten.


Ruben Schoeman

Raadslid VVD Veenendaal