Eerder dit jaar hebben we een stuk geplaatst onder de titel ‘Niemand is normaal’. Het anders zijn dan het gemiddelde, het (tijdelijk) in verdrietige tijden zitten, het wat drukker of juist wat rustiger zijn dan een ander, leidt veel te snel tot goedbedoelde, maar stigmatiserende hokjes.
Naar onze mening moeten we aan de slag met het vergroten van onze maatschappelijke weerbaarheid. Durven we de verantwoordelijkheid voor de invulling van ons eigen leven terug te nemen en te accepteren dat niemand 'normaal' moet zijn om gelukkig en emotioneel gezond te zijn?
Nederland is een van de meest vrije en liberale landen ter wereld. De mogelijkheden voor mensen om het eigen levenspad te kiezen en een leven te delen met familie en vrienden, zijn enorm. Dit is niet hetzelfde als individualistisch in het leven staan. Hulpvaardigheid en wederkerigheid zijn gewenst. We moeten alleen stoppen elke keer naar de overheid te kijken om het op te lossen. Durven we elkaar daarop aan te spreken en vooral, elkaar te helpen?
Yvonne Bottema
Fractievoorzitter