Het gemeentelijk minimabeleid is er voor mensen met een uitkering of loon tot maximaal 110% van het wettelijk minimumloon. Mensen die daar dus net op of boven zitten verliezen de ondersteuning die er vanuit het minimabeleid wordt gegeven en gaan er dus op achteruit. Dit verschijnsel noemen we ‘armoedeval’ (=zijnde het verschil tussen een inkomen uit uitkering met toeslagen e.d. en een inkomen uit loondienst of zelfstandigheid zonder of met verminderde toeslagen). Uit onderzoek is gebleken dat de armoedeval een rem kan zijn op het beginsel ‘werken moet lonen’. Door (deels) verlies aan toeslagen is het niet ‘lonend’ voor bepaalde groepen om werk te aanvaarden. De VVD heeft hier grote moeite mee.
De VVD pleit al jaren voor de aanpak van de armoedeval. Die wordt namelijk niet alleen veroorzaakt door rijksbeleid, maar ook -en voor een belangrijk deel- door gemeentelijk minimabeleid. Er zijn tal van gemeentelijke minimaregelingen waar mensen met een uitkering aanspraak op kunnen maken om hun inkomen aan te vullen. Dit klinkt sympathiek, maar in werkelijkheid sluit het mensen op in een uitkering, want als ze aan het werk zouden gaan, zijn ze financieel slechter af. Het paradoxale hierbij is dat de armoedeval dus voort komt uit voorzieningen die in het leven zijn geroepen om de levensomstandigheden van de mensen met de laagste inkomens te verbeteren. Het nemen van maatregelen die de armoedeval verkleinen is ook niet zielig voor de mensen die het raakt. Het zorgt ervoor dat mensen niet opgesloten raken in een uitkering. De beste sociale voorziening is immers een baan; het geeft je een gevoel van eigenwaarde en een sociaal netwerk. Het is verstandig te zorgen dat er een beloning is voor wie werk verkiest boven een uitkering. Want als werken loont is dat een goede prikkel voor mensen met een uitkering om hun best te doen aan het werk te komen. En dat draagt bij aan een gezonde economie.
Daarom is de VVD Veenendaal voorstander van een zodanige hervorming van het gemeentelijke minimabeleid dat armoedeval zoveel mogelijk wordt tegengegaan. Sociale voorzieningen dienen een springplank naar duurzaam werk te zijn, waarbij de eigen verantwoordelijkheid dient te worden gestimuleerd. Uitkeringen dienen in beginsel als een tijdelijkvangnet. Alleen voor mensen die echt niet voor een eigen inkomen kunnen zorgen, is er langdurige ondersteuning. Dan is een sociaal minimum zeker ook bij de VVD gegarandeerd!
Siem Gerritsen
Raadslid VVD